آموزش اديت در ويولن (قسمت پنجم)

اجراي اين نت با انگشت چهارم در دو جمله اول و دوم باعث بوجود آمدن كشش طولي اضافه در اين انگشت گشته و نيز بدليل خروج انفرادي و به فاصله زياد اين انگشت نسبت به محل ديگر انگشتان و پوزيسيون آنها، پيدا كردن محل و نحوه اجرا با انگشت چهارم توسط نوازنده دشوار مي نمايد و به دلايل فوق اجراي آخرين دولا چنگ با انگشت چهارم در روش كلينگر مطلوب به نظر نمي رسد.

اما اجرا با راهكار كلينگر به روش سه سيمه هم چندان مطلوب به نظر نمي رسد، زيرا در اين شكل هم علاوه بر افزودن بر شمارگان سيم هاي مورد استفاده در اجراي يك جمله، در دومين جمله نت سي بمل نهايي با اولين انگشت اجرا خواهد گشت.

اجراي سي بمل با انگشت اول در سيم مي بر روي گريف نسبت به اجراي نت هايي چون لا بكار و يا سي بكار توسط همين انگشت كه ذهن درك و شناخت بهتري نسبت به محل آنها دارد و نيز با توجه به تمپوي قطعه چندان خوش دست به نظر نمي رسد و دشوار مي باشد.

مسئله بعدي در روش كلينگر، مسئله تعويض پوزيسيون هاي دست چپ با تغيير الگو بر مبناي دوبل انگشتان دوم و سوم است كه در جمله نهايي فرم انگشت گذاري (دوبل دوم، سوم) به (دوبل اول، دوم) تبديل مي گردد و فرم اصلي انگشت گذاري پيشنهادي به ناچار دچار بهم ريختگي در الگوي تعويض پوزيسيون مي گردد.

نكته نهايي در بررسي اين شيوه انگشت گذاري، تعويض پوزيسيون هاي دست چپ بر پايه دوبل انگشتان دوم، سوم است كه تعويض پوزيسيون بر پايه دوبل مركب از اين شماره انگشتان و نيز حاصل از انگشتان دوم و سوم در اجراي دولا چنگ هاي قبلي چندان جذاب به نظر نمي رسد و جابجايي دست بر اين پايه اين شيوه انگشت گذاري از پتانسيل تعويض چندان مطلوبي براي دست در اينجا برخوردار نيست.

پيش از ادامه مبحث، لازم به يادآوري مي دانم كه ويولنيست بزرگ يواخيم (J.Joachim) در نسخه اديت شده سال ۱۸۷۹ انتشارات “Simrock” شيوه ي انگشت گذاري همانند كلينگر را در اولين جمله پيشنهاد مي دهد و نحوه اجراي دومين جمله را مسكوت مي گذارد.

در ويديوئي مربوط به اجراي اين اثر در سال ۱۹۸۵، شاهديم استرن (I.Stern) جهت انگشت گذاري جمله اول، از فرم “اول-چهارم”، “دوم-سوم”، “دوبل اول، دوم-چهارم” استفاده نموده و براي جمله دوم به شيوه اي متفاوت به شكل “اول-چهارم”، “سيم آزاد لا-دوم”، “دوبل اول، دوم- چهارم” انگشت گذاري مي نمايد و در اينجا با توجه به شيوه خاص و متفاوت بودن اين نحوه انگشت گذاري، بدان خواهم پرداخت.

فرم انگشت گذاري اولين جمله، با اتكا بر نقطه قوت تعويض پوزيسيون جهت اجراي دوبل بر پايه انگشتان اول-دوم مي باشد كه تعويض پوزيسيوني با پتانسيل بالاتر نسبت به انواع ديگر انگشت گذاري و نيز جابجايي قوي و مطمئن تر دست را فراهم مي سازد.

اجراي دومين جمله به شيوه استرن، با بهره گيري از “سيم آزاد” (رجوع شود به بخش “ر” – سيم آزاد در قسمت دوم همين مقالات) اين امكان را فراهم مي آورد كه دوبل سي-سل با انگشتان اول-دوم در پوزيسيون اول سيم هاي لا-مي نواخته شده و شامل نكات مثبتي چون قوي تر گشتن صداي دوبل حاصل از اين شيوه انگشت گذاري و نيز نواختن سهل تر آن در سيم هاي اول-دوم باشد.

Edited by Joachim

نكته ظريف ديگري كه در اين راستا مي توان بدان اشاره نمود، اجراي نت فا ديز با انگشت دوم به جاي اول در پوزسيون اول سيم مي، پيش از اجراي دوبل نت مي باشد

با توجه به فاصله اندك نيم پرده اي ميان نت هاي فاديز و سل بكار بر روي سيم اول و امكان جابجايي سريع و آسان يك شماره انگشت)انگشت دوم) و نيز جلوگيري از جابجايي سريع انگشت اول بين سيم هاي اول و دوم در جهت اجراي نت سي بمل بلافاصله بعد از فاديز در دو سيم مجاور، اجراي فا ديز با انگشت دوم به جاي اول بسيار مطلوب تر به نظر مي رسد.

فرم انگشت گذاري جملات سوم و چهارم منطبق با شيوه كلينگر كه پيشتر توضيح داده شد بوده و تفاوتي ندارد.

در يك نگاه كلي، همساني شكل نواختن تمامي دوبل ها با انگشتان اول-دوم كه امكان بخاطر سپاري بهتر، شكل اجراي يكسان دوبل ها، تعويض پوزيسيون هاي قوي تر و سهل تر از محاسن كلي شيوه پيشنهادي استرن مي باشد و تنها شايد بتوان بهره گيري از سيم آزاد توسط استرن را سبب ايجاد نوعي بهم ريختگي در شكل كلي انگشت گذاري دو نت ماقبل دوبل نت هاي جملات دانست كه سبب جلوگيري از ايجاد يك شكل همگون براي اجراي اين نت ها در سه جمله (آموزش ويولن غير از جمله رابط) خواهد گشت.

Edited by Stern

شيوه ي ديگر انگشت گذاري جملات فوق كه انتشارات موزيكا (مسكو.۱۹۷۸) بدان پرداخته است، مبتني بر اجراي اولين جمله بر پايه فرم “اول-چهارم”، “دوم-سوم”، “دوبل اول، دوم-چهارم” بوده كه در واقع اين فرم همچنان كه توضيح داده شد مورد استفاده استرن نيز مي باشد، بهترين نوع انگشت گذاري براي اولين جمله مي باشد.

اما تصحيح فوق نيز، در دومين جمله همچنان از روشي مشابه شيوه انگشت گذاري كلينگر استفاده مي نمايد. بدين شكل كه اجراي دوبل جمله دوم را با انگشتان دوم-سوم و شكل اجرايي اين جمله را به شيوه سه سيمه (پيش از اجراي آكورد نهايي) و در كل با استفاده از هر چهار سيم ويولن پيشنهاد مي دهد (اجراي سي بمل با انگشت اول).

به طبع راهكار فوق داراي نقاط ضعفي در شيوه انگشت گذاري دست چپ بوده كه در قسمت پيشين بطور مفصل بدان پرداخته شد. هر چند در اين رابطه بايد در نظر داشت، كه فرم انگشت گذاري اشاره شده اخير در رابطه با نحوه اجراي نت سي بمل جمله دوم، مورد استفاده نوازندگاني چون مينتز (S.Mintz) و زيمرمان (F.P.Zimmermann) مي باشد.

Muzyka Edition

همانطور كه در بخش پيشين ذكر شد بهترين راهكار نواختن دوبل نت اولين جمله، تعويض پوزيسيون بر پايه انگشتان اول-دوم مي باشد كه پتانسيل اجرايي بالاتري را براي نوازنده فراهم مي سازد و اين تعويض پوزيسيون ما بين پوزيسيون هاي دوم و سوم مي باشد.

بر اين اساس راهكار اجراي اولين جمله مبتي بر انگشت گذاري به فرم (اول-چهارم)، (دوم-سوم)، (دوبل اول، دوم-چهارم) مي باشد.

در اينجا من پس از بررسي جميع نقاط قوت و ضعف انگشت گذاري هاي ارائه شده در قسمت هاي قبلي اين مقالات، فرم متفاوت ديگري را براي رفع مشكل انگشت گذاري دومين جمله ارائه مي دهم.

همچنان كه پيشتر اشاره شده تعويض پوزيسيون برپايه انگشتان اول-دوم جهت اجراي دوبل، جابجايي قوي و مطمئن تري را در اينجا نسبت ساير روش هاي اشاره شده براي دست مقدور مي سازد و حال مي توانيم همين شيوه اجرايي را براي اجراي جمله دوم نيز به كار بريم.

بدين معنا كه اجراي دوبل نت سي بمل-سل در جمله دوم، توسط انگشتان اول-دوم و با حركت دست چپ از پوزيسيون سوم به پنجم در سيم هاي ر-لا انجام پذيرد. تغيير پوزيسيون جمله دوم، از پوزيسيون سوم به پنجم با حركت در مسيري با طول كوتاهتر بر روي گريف نسبت به تغيير پوزيسيون جمله اول كه بين پوزيسيون هاي دوم و سوم مي باشد صورت مي پذيرد و آسانتر است.

شكل انگشت گذاري چهار انگشت قبلي در پوزيسيون سوم داراي همان فرم مشابه جمله اول يعني (اول-چهارم)، (دوم-سوم) بوده و اجراي دوبل نيز همانند جمله قبلي همراه با تغيير پوزيسيون بالارونده و مشابه جمله قبلي بر پايه دوبل انگشتان (اول-دوم) مي باشد.

در اينجا سي بمل نهايي (نت قبل از آكورد) بدون انتقال انگشت به سيم مي و با جلوگيري از نياز به چهارسيمه نواختن اين جمله صورت گرفته و اجراي اين نت در همان پوزيسيون پنجم سيم لا و بدون تغيير پوزيسيون، توسط انگشت چهارم به راحتي امكان پذير است.

اجراي جمله سوم يا رابط و نيز جمله چهارم يا آخر، تفاوتي با شيوه انگشت گذاري اديتورهاي ديگر انتشارات و نوازندگان مورد اشاره نداشته و در اين زمينه مشكلي وجود ندارد.

در اينجا توجه به چندين نقطه قوت شيوه پيشنهادي؛ يعني تعويض پوزيسيون قوي و مطمئن تر جهت اجراي دوبل نت ها، يكساني و يكدست شدن شكل انگشت گذاري در كليه جملات (به غير از جمله سوم يا “رابط”) و محيا شدن امكان به خاطر سپاري آسانتر شكل انگشت گذاري، نواختن به دور از بلا تكليفي و آسان آخرين نت قبل از آكورد نهايي و نيز جلوگيري از نواختن اجباري به شكل چهار سيمه كليه جملات، از محاسن شيوه انگشت گذاري پيشنهادي نگارنده است.
Viol.ir