آموزش اجمالي ويولن

ويولن سازي تكنواز و همنواز مي باشد و عضو مهم چه در اركستر هاي كوچك و چه در اركستر هاي بزرگ به شمار مي رود. اين ساز داراي چهار سيم است كه براي نواختن روي شانه چپ قرار مي گيرد و به كمك آرشه كه در دست راست نوازنده است نواخته مي شود.
كوك ويولن از زيرترين سيم به بمترين سيم :مي – لا – ر – سل
بنابراين اصوات سيم‌هاي مجاور نسبت به‌يكديگر فاصله پنجم درست را تشكيل مي‌‌دهند
اين كوك ، كوك استاندارد ويولن است كه در تمام دنيا از آن استفاده مي شود. اما استثناهايي هم وجود دارد . مثلا در موسيقي ايراني در دستگاههاي مختلف كوك ساز براي راحتي نواختن قطعات به صورت هاي مي – لا – مي – لا و يا مي – لا – ر – فا ديز و يا مي – لا – ر – لا و ... در مي آيد.كليد مورد استفاده براي نت نويسي اين ساز كليد سل مي باشد.وسعت صداي ويولن از سل ( دو خط زير حامل پنج خطي با كليد سل ) تا مي ( شش خط بالاي همان حامل ) مي‌باشد.
در اين وسعت صدا ويولن قادر است تمام فواصل كروماتيك غربي و فواصل كروماتيك مخصوص موسيقي ايراني ( ربع پرده ) و هر موسيقي ديگر را حاصل كند.

ويولن آلتو ( ويولا ) ( Viola – Bratsche – Viole – Viola ) 

اين ساز كه از نظر ساختمان و طرز قرار گرفتن شبيه ويولن مي باشد بيشتر در همنوازي(يكي از اعضاي مهم در همنوازي هاي كوچك و بزرگ «سمفونيك و نظاير آن» است) كاربرد دارد. ويولا به نام‌هاي آلتو و ويولن آلتو نيز ناميده مي‌شود. يكي از تفاوت هاي آن با ويولن آن است كه چند سانتي متر از ويولن بزرگتر مي باشد. ويولا صداي منطقه متوسط سازهاي اين خانواده را مي‌دهد: از ويولن بم‌تر و از ويولن‌سل زيرتر است. 
كوك ويولا از زيرترين به بم ترين سيم :لا – ر – سل – دو 
چهار سيم ويولا مانند ويولن با فاصله پنجم درست با هم كوك مي‌شوند. زيرترين سيم نت لا با بسامد ۴۴۰ هرتز است كه به فاصلهٔ ششم بزرگ بالاي نت دوي وسط پيانو است. سيم‌هاي بعدي به ترتيب ر، سل، و دو كوك مي‌شوند. نت‌هايي كه آلتو اجرا مي‌كند در كليد دوي خط سوم نوشته مي‌شوند. 
وسعت صدا در اين ساز عبارت است از : 
دو( دو اكتاو بمتر از دوي بين پنج خط حامل در كليد سل ) تا نت ر (دو اكتاو بالاتر از نت ر بين پنج خط حامل در كليد سل ) 
ويولنسل ( Violoncello – Violoncell – Violoncelle – Violoncello ) 
ويولنسل چنان بزرگتر از دو ساز آرشه اي قبلي است كه نوازنده مجبور است آن را براي اجرا روي زمين، مابين پاهاي خود تكيه دهد. در حالي كه خود روي صندلي مي نشيند. از اين جهت در انتهاي تحتاني ويولنسل ميله اي آهني نصب شده و نوك آن روي زمين قرار دارد ( كه در غير هنگام اجرا آنرا باز مي كنند , يا مي پيچند و داخل محفظه ساز ( بدن ساز ) قرار مي دهند. ). صداي اين ساز نيز بم تر از دو ساز قبلي است. 
فواصل سيم هاي چهار گانه اين ساز پنجم است و به ترتيب از زير به بم به صورت زير است : 
لا – ر – سل – دو ( كه البته يك اكتاو بم تر از ويولن آلتوهستند)كليد مورد استفاده براي اين ساز كليد فاي‌خط چهارم مي باشد.(البته نت اين ساز را در اصوات بم با كليدفا خط چهارم, دراصوات وسط با كليد دوي خط چهارم و در اصوات زير با كليد سل‌ مي نويسند. ) 
وسعت صداي اين ساز عبارت است از :نت دو ( سه اكتاو بم تر از نت دوي بين خط حامل با كليد سل ) تانت فا ( نت فا روي خط پنجم حامل با كليد سل ). اين ساز يكي از ساز هاي مهم در همنوازي هاي كوچك و بزرگ به خصوص اركسترهاي زهي و ... است. 
كنترباس ( Double Bass – Kontrabass –Contre-Bass - Contrabasso ) 
كنتر باس بزرگترين و بم ترين عضو گروه ساز هاي آرشه اي است و پايين ترين سطح زير و بمي و كمترين وسعت صوتي را در بين ساز هاي زهي دارد كه يا به وسيله آرشه، و يا توسط دست نواخته مي‌شود. شكل ظاهر ي آن كمي با سه ساز قبلي تفاوت دارد و بزرگتر مي باشد. طوري كه نوازنده بايد سر پا بايستد. از نظر طنين، صوتي قوي، پر، ضخيم و زنگدار دارد صدا و تن اين ساز از گيتاربيس پرده‌بندي شده متمايز است و بيشتر به ويولون سل شبيه است. و به علت دشواري در اجرا به ندرت ملودي اجرا مي كند. اما گهگاه در اجراي قسمتي از ملودي سهيم است. 
امروزه اين ساز در موسيقي كلاسيك غرب به عنوان يك ساززهي استاندارد شناخته شده‌است، و در اركستر سمفوني‌هاي مدرن در كنار بقيه سازهاي زهي كوچكتر استفاده مي‌شود. علاوه بر اين، كنترباس در ديگر سبك‌هاي موسيقي مانند جاز، بلوز و راك اند رول كاربرد دارد. 
سيم‌هاي كنترباس با فاصلهٔ چهارم درست كوك مي‌شوند: 
از‌ زيرترين سيم به ترتيب سل، ر، لا و مي. زيرترين سيم كنترباس سل كوك مي‌شود كه دو اكتاو و يك چهارم درست بم‌تر از نت دوي وسط پيانو است.‌‌نت‌هاي مخصوص كنترباس با كليد فاي خط چهارم نوشته‌مي‌شوند، و نوازنده بايد هر نت را يك اكتاو (يا فاصلهٔ هشتم درست) بم‌تر از چيزي كه نوشته شده فرض كند. 
منابع : 
كتاب سبز كانون/آموزش خلاقيت موسيقي/حامد امرايي 
سايت ويكي پديا : ويولا ، ويولن‌سل ، كنترباس 
وبلاگ آموزش ويولن : توضيحاتي راجع به سازهاي خانواده ويولن

____________________________________________________________________________________

                                                           آموزش ويولن ايراني

ويولن ساز زهي آرشه‌اي است. اين ساز كوچك‌ترين عضو خانواده ويولن است.

براي نواختن معمولاً روي شانه چپ قرار مي‌گيرد و با آرشه كه در دست راست نوازنده است نواخته مي‌‌شود.

سيم‌هاي ويولن از زيرترين تا بم‌ترين سيم به ترتيب زير كوك (ساز) مي‌‌شوند: مي سيم اول، لا سيم دوم، ر سيم سوم، سل سيم چهارم.

بنابراين اصوات سيم‌هاي مجاور نسبت به‌يكديگر فاصله پنجم درست را تشكيل مي‌‌دهند. در اين وسعت صدا ويولن قادر است تمام فواصل كروماتيك غربي و فواصل كروماتيك مخصوص موسيقي ايراني و هر موسيقي ديگر را حاصل كند.

جالب اين كه در عربي ويولون را با نام فارسي «كمان» مي‌نامند.

نوازندگي ويولن

نقش اين ساز چه در اركستر بزرگ چه به طور جمعي و انفرادي آنقدر پر اهميت است كه آن را شاه سازها گفته اند. وجهه جهاني ويولن را مي‌توان در سازگاري آن با فرهنگهاي مختلف ديد.

اين ساز هيچ محل ثابت و ساكني به عنوان تكيه گاه ندارد و خود نوازنده نيز چنين وضعي دارد جز در آن نقاطي كه پايش زمين را لمس مي‌كند. دستهاي نوازنده بايد تا حد زيادي انعطاف‌پذير و قوي و داراي حالت فنري باشد و هميشه در سطح شانه يا در حدود آن سطح به كار گرفته شوند

براي دستيابي به نوازندگي بهداشت هم خيلي مهم است: پاكيزگي- برانگيختن جريان خون به كمك اختلاف دما- مالش پوست با دستكش زبر- حركتهاي ورزشي خاص- استراحت متناوب

پيشينهٔ ساز

ويولن يك ساز ظريف و فرنگي است و طبق نمونه‌هاي كه ساخته مي‌شود از 58 قطعه مختلف كه به طرز دقيقي با هم جور شده‌اند و وزن آن در حدود 400 گرم مي باشد و ابتدا توسط سازنده ايتاليايي گاسپارو برتولوني اختراع شده است.

از شاگردان مشهور گاسپارو برتولوني آ آماتي بود كه او هم بهترين سازنده ويولن در سطح جهان را پرورش داد يعني آنتونيو استراديواريوس ايتاليا ايتاليايي.

تا كنون كسي در جهان پيدا نشده كه نه تنها بتواند هنر او را تكميل نمايد بلكه قادر نبوده ويولني بسازد كه از حيث زيبايي و صوت بتواند با ويولن‌هاي آنتونيو استراديواريوس برابري نمايد. جلا و ظاهر خوش ويولن استراديواريوس چيزي در حد كيفيت خورشيد كه روي پوست ابريشمي تابيده باشد است و هم چنين نرمي و لطافت خاص و منحصر به فرد يا مي‌توان گفت پختگي.

يكي از كارهاي استراديواريوس ايجاد ويولن كنسرت است كه با طنين نيرومند خود در كنسرتها مقام ارجمند دارد و موسيقي بيشتر از اين لحاظ مديون استراديواريوس مي باشد.

تاكنون بيش از سه سده از اختراع اولين نمونه ويولن توسط گاسپارو برتولوني ميگذرد و در اين مدت با وجودي كه كشفيات جديدي در علوم فيزيك و شيمي نموده‌اند نه تنها نتوانسته‌اند در ساختمان ويولن تغييري بدهند بلكه از رموز كار سازندگان قديم نيز چيزي درك نكرده اند.

خرك (در جلو)، گريف (جسم سياه‌رنگ در عقب) و سيم‌هاي ويولون

قسمت‌هاي ساز ويولن عبارت‌اند از:

آرشه: يا كمان تركه‌اي چوبي است كه رشته‌هاي موي دم اسب در طول آن كشيده شده و به دو سر آن ثابت شده است.

تنه: جعبه‌اي كه ما بين طبله (تخته روئي)، زيره (تخته زيرين) و جدارهاي طرفي محصور شده است. در روي طبله سيم‌ها، چوب آبنوس تكيه گاه سيم‌ها، خرك، سيم‌گير و دو شكاف قرينه به شكل f قرار دارد.

دسته يا گردن: در واقع دنباله چوب آبنوس تكيه سيم هاست كه محل انگشت گذاري نوازنده در قسمت بالاي آن قرار دارد. نوازنده ويولن قادر است در تمام طول چوب آبنوس انگشت گذاري كند.انتهاي دسته به جعبه كوچكي ختم مي‌‌شود كه سيم‌ها در درون آن به دور گوشي‌هاي كوك پيچيده مي‌‌شوند.

خرك: بين سيم‌ها و طبله ويولن قرار گرفته و فشار سيم‌ها آن را عمودي نگه‌مي‌دارد. نقش خرك آن است كه ارتعاش سيم‌ها را به طبله و به جعبه ويولن منتقل كند. و نيز در داخل جعبه ميله‌اي چوبي تقريباً زير خرك، اندكي بلندتر از جدار طرفي قرار داده شده كه شكل گرده ماهي، طبله و زيره را حفظ كند.

گريف: از آبنوس ساخته شده و در طول گردن ويولن چسبيده است و تا ميانهٔ جعبهٔ ساز ادامه دارد. گريف جايي است كه نوازنده با انگشت خود سيم را به آن مي‌چسباند و به اين ترتيب طول سيم را كوتاه مي‌كند و نت‌هاي مختلف را مي‌نوازد.

سيم گير: از آبنوس ساخته شده و در فاصله اندكي از خرك تا آخر تنه ويولن كشيده شده است. با زهي از جنس روده يا پلاستيك به دكمه‌اي كه در قسمت پائين جدار تعبيه شده بند مي‌‌شود.

سيم‌ها: سيم‌ها از جعبه كوچك سر ساز آغاز شده در طول چوب آبنوس تكيه‌گاه سيم‌ها ادامه يافته، از روي خرك عبور كرده و در سيم‌گير مهار مي‌شوند. سيم‌هاي ويولن قبلا از روده گوسفند (زه) ساخته مي‌‌شد. امروزه در سيم‌هاي بم‌تر، روي روده سيم فلزي نازكي مي‌‌پيچند و در سيم‌هاي زيرتر از مفتول فلزي تنها استفاده مي‌‌شود.

نقش اين ساز چه در اركستر بزرگ، به طور جمعي و چه در اركستر مجلسي و انفرادي آنقدر پر اهميت است كه آن را «شاه سازها» گفته‌اند. در يك پارتيتور موسيقي اركستري، ويولن‌ها از تمام سازهاي ديگر كمتر سكوت دارند.

نخستين سازندگان معروف ويولن در ايتاليا پيدا شدند. گاسپارو داسالو نخستين ويولن حقيقي را ساخت، اما معروفترين ويولن‌ها در شهر كرمونا ساخته شدند. آندره اماتي و فرزندش نيكولا آماتي و شاگردش آنتونيو استراديواريوس، بهترين ويولن‌هاي دنيا را تاكنون ساخته اند.

ويولون از آغاز تا امروز

 سلطان سازهاست، از جعبه اي طنيني تشكيل شده كه دسته اي بر آن محاط است.سطح رويين و زيرين اين جعبه اندكي برآمدگي دارد.سيمهاي آن در ميان يك قطعه آبنوس كه در پايين ساز قرار دارد و گوشيهايي كه در بالاي دسته سيمها دور خود مي پيچد كشيده شده است.قطعه چوب سفت كماني شكلي، مثل پلي، بر روي جعبه طنيني به صورت عمودي قرار دارد كه سيمها را از سطح جعبه طنيني دور نگه مي دارد. اين قطعه چوب را «خرك(Chevelet)» مي خوانند(به ايتاليايي آن را «پونتي چلو»، يعني پل كوچك، مي نامند) يكي از مهم ترين اجزاء ويولون قطعه چوب كوچك استوانه اي شكلي است كه «روان(Ame)» ويولون نام دارد.

اين قطعه چوب را در زير خرك و ميان سطح رويين و زيرين ويولون قرار مي دهند تا مانع فرود آمدن سطح روئين باشد و در عين حال ارتعاشات جعبه طنيني را به سطح زيرين نيز مي رساند.قرار دادن (روان) ويولون كار بسيار دقيقي است كه خوبي و زيبايي صداي ويلن تا حد زيادي بدان بستگي دارد. بر روي سطح دسته، صفحه آبنوسي قرار دارد كه نوازنده انگشتان دست چپ را، براي كوتاه ساختن سيم ها، بر روي آن قرار مي دهد. آرشه ويولون كه نوازنده با دست راست بر روي سيم ها مي كشد و به حركت در مي آورد، سيم ها را به ارتعاش و در نتيجه به صدا در مي آورد. آرشه قطعه چوبي است كه با مقداري موي يال و دم اسب كشيده شده باشد. در ساختمان ويولون بيش از 80 جزء و قطعه مختلف به كار مي رود. جنس سيمهاي آن از روده گوسفند، نايلون يا فلز است. دور بم ترين سيم آن تار نقره اي نازك پيچيده است. در ساختمان آرشه نيز در حدود 150 تار يال و دم به كار مي رود.«خرك» كماني شكل ويولون طوري كار گذاشته مي شود كه آرشه نمي تواند با بيش از يك سيم تماس يابد و آن را به صدا در آورد، مگر اينكه آرشه را با فشار بيشتري فرود بياورند؛ در اين صورت مي توان دو سيم را در عين حال مرتعش ساخت.

ويولونيست هاي مشهور ايراني

ابوالحسن صبا، اسدالله ملك، علي تجويدي، حبيب الله بديعي، پرويز يا حقي، حسين هنگ آفرين، رضا محجوبي، مهدي خالدي، همايون خرم،حسين كامكار، حسين يا حقي،دكتر مفخم پايان،ارسلان كامكار، سياوش ظهير الديني،مازيار ظهيرالديني و...

بشنويد نمونه ي صداي ساز رو

دانلود  گوشه ي مخالف از آلبوم نياز پرويز  يا حقي

دانلود “The Four Seasons”, Op. 8: Concertoازآلبوم آثار ويوالدي براي ريلكسيشن

ملزومات تئوري

((لطفا حتما به قسمت تئوري موسيقي موجود در آرشيو مراجعه فرماييد چون شرح و بسط كامل اين مراجرا در اين مقال نمي گنجد))

نت هاي موسيقي

دو = C

ر = D

مي = E 

فا = F

سل = G  

لا = A

سي = B

طبق تصوير زير مي توانيد نت هاي روي حامل در پوزيسيون اول ويولن را بشناسيد.

نشانه هاي تغيير دهنده

در موسيقي نشانه هايي وجود دارد كه نقش شان زير  وبم كردن نت ها به اندازه نيم پرده است. بدون آن كه نام نت ها(و جايشان روي حامل) تغيير كند. ذكر اين نكته لازم است كه در دايره نت ها، فاصله بين دو دسته از نت ها ذاتا نيم پرده است و داراي هيچ علامت خاصي نيستند. در دايره نت ها آنها را مشاهده مي كنيد.

از نت «مي» تا «فا» و از نت «سي» تا«دو».

الف)ديز (دي يز Diese): #

هرگاه در سمت چپ نتي واقع شود، آن را نيم پرده بالا مي برد(صدايش را نيم پرده زيرتر مي كند.) يا به عبارت ديگر  از وضعيت عادي نت روي سيم  انگشت را پايين تر مي گيريم.(تصوير شماره 1)

ب) بمل(Bemol) b:

هر گاه سمت چپ نتي قرار مي گيرد، آن را نيم پرده پايين مي آورد(صدايش را بم مي كند.)يا عبارت ديگر از وضعيت عادي نت روي سيم انگشت را بالا تر مي گيريم. (تصوير شماره 2)

ج) دوبل ديز: X

هر گاه سمت چپ نتي واقع گردد آن نت را يك پرده بالا مي برد.(زير تر مي كند) (تصوير شماره 3)

د) دوبل بمل:  b b

هر گاه سمت چپ نتي واقع گردد آن نت را يك پرده پايين مي برد.(بم تر مي كند) (تصوير شماره 4)

ه) بكار :

هرگاه سمت چپ نتي كه قبلا ديز يا بمل شده گذاشته شود، اثر نشانه پيشين را خنثي. به عبارت ديگر بكار يك علامت خنثي كننده است. (تصوير شماره 51)

و) سُري (Sori) :  نشانه اي است خاص موسيقي ايراني كه اگر در سمت چپ نتي قرار گيرد، آن را يك ربع پرده(يك چهارم) جلو مي برد.(زير مي كند)

ي) كُرُن (Koron)    كُرُن نيز خاص موسيقي ايراني است كه اگر در سمت چپ نتي قرار گيرد، آن را يك ربع پرده (يك چهارم) به عقب مي برد.(بم تر مي كند). لازم به توضيح است كه دو علامت سُري و كُرُن از ابداعات علينقي ويزري است.

انواع نيم پرده

بين نت هاي مختلف موسيقي نسبت مشخصي از زير و بمي وجود دارد. بين بعضي از نت ها يك پرده فاصله و بين بعضي از آنها نيم پرده فاصله وجود دارد.در شكل زير  چند نمونه مشاهده مي نماييد. (تصوير شماره1) 

در ادامه مبحث به ذكر انواع نيم پرده مي پردازيم. نيم پرده بر دوگونه است:

الف) نيم پرده دياتونيك (Diatonique) : اگر نت هاي تشكيل دهنده ي يك فاصله نيم پرده ايي، «غير همنام» باشند، نيم پرده دياتونيك تشكيل مي گردد. به عنوان مثال فاصله ميان نت هاي «سل ديز» و «لا»نيم پرده دياتونيك است. زيرا هر كدام از نت ها، نامي جدا و مستقل از ديگري دارد. در شكل زير چند نمونه از فواصل نيم پرده ايي دياتونيك مشاهده مي گردد. (تصوير شماره2)

ب) نيم پرده كروماتيك (Chromatique) : اگر نت هاي تشكيل دهنده ي يك فاصله نيم پرده ايي، «همنام» باشند، نيم پرده كروماتيك شكل مي گيرد.به عنوان مثال بين نت هاي «فا» تا «فا ديز» نيم پرده ي كروماتيك فاصله است. زيرا نت هاي تشكيل دهنده ي آن همنام مي باشد.در زير چند نمونه ي ديگر مشاهده مي نماييد. (تصوير شماره3)

هرگاه فاصله يك پرده ايي ميان نت هاي پياپي به دو نيم پرده تقسيم شود، ناچار يكي از نيم پرده ها دياتونيك وديگري كروماتيك خواهد بود. مثلا ميان نت هاي «ر» و «مي»، نت «ر ديز»، نيم پرده اول را كروماتيك و دومي را دياتونيك مي كند ونت «مي بمل» به عكس.

علامت آرشه راست اين علامت بدين معناست كه آرشه را از انتها روي سيم گذاره و به طرف سمت راست بدنتان بكشيد.

علامت آرشه چپ  اين علامت بدين معناست كه آرشه را از ابتدا روي سيم گذاره و به سمت چپ بدنتان بكشيد.

طريقه نگه داري ويولون

وضعيت بدن در حالت كلي(تصوير شما ره 1)

وضعيت مناسب بدن، وضعيت راحت و طبيعي آن است؛به طوري كه جهت حفظ تعادل، بهتر است يك پا را به طور سبك و راحت، اندكي جلوتر از پاي ديگر قرار بدهيد.

شيوه ي نگه داشتن ويولون(تصوير شما ره 2) 

ويولن را بدون كمك گرفتن از بازوي چپ، بين فك و شانه ي چپ تان نگه داريد. براي اطمينان از صحيح بودن نحوه ي نگه داشتن ويولن، بازوي چپ تان را به اطراف حركت دهيد. 

شيوه ي نگه داشتن آرشه(تصوير شما ره 3)

تك انگشت شست را در مقابل موگير (پاشنه ي آرشه) قرار داده و آرشه را در وسط دست قرار دهيد. چوب آرشه را از زير دومين بند انگشت نشانه و نوك انگشت كوچك بگذرانيد.انگشت شست را خيلي خميده و يا خيلي راست نگذرايد، بلكه كمي قوس دار نگه داريد.

وضعيت بازوي راست(تصوير شما ره 4)

سعي كنيد كه بازو، نرمي خود را حفظ كند و مراقب باشيد كه آرنج نه زياد بالا برود و نه زياد پايين بيفتد.براي آرشه كشي روي سيم هاي«مي» و «لا» بازو در امتداد بدن پايين مي آيد و روي سيم هاي «ر» و «سل» كمي بالا مي رود.

وضعيت آرشه باسيم.(تصوير شما ره 5)

آرشه را هميشه با خرك موازي نماييد. آرشه را طوري به طرف نوك آن حركت دهيد (آرشه راست) كه پشت دست، با ساعد در يك راستا(در وسط آرشه) قرار گيرد(تصوير 1).

در نوك آرشه، پشت دست تا حد كمي به طرف ساعد متمايل مي شود (تصوير 2)

در هنگام كشيدن آرشه از نك به ته آن (آرشه ي چپ)، به تدريج مچ را بالا بياوريد(تصوير 3).

توصيات استاد

رشه ويولنتان را برداريد و با برچسب سفيد آن را به چهار قسمت (البت تنها تاكيد بر 4 قسمت نيست به دو قسمت و سه قسمت نيز بايد تقسيمش نماييد) علامت گذاري كنيد. همچنين ويولنتان را برداريد و از شيطانك خط كش گذاشته و3.1 سانتي متري و 7.6سانتي متري و10.6 سانتي متري را علامت گذارده، سپس روي هر يك از اين علامات بر چسب سفيد يا سپيدي بچسبانيد.

اگر هنوز قطعه اي از برچسب سفيدتان مانده، آن را درست در انتهاي گريف الصاق بفرماييد تا از خطاي ديد و جولان آرشه اندر حريم گريف جلوگيري نماييده باشيد.

اين ساز گرام 4 سيم دارد.

به نام هاي :

مي =E

لا = A

ر =  D

سل =  G

دستان نشاني

سيم اول : آزاد مي _انگشت اول كه درراس سيم  جاي ميگيرد فا_انگشت دوم كه روي خط اول طبق شكل‌جاي مي گيرد سل_انگشت سوم كه روي خط دوم طبق شكل جاي مي گيرد لا_انگشت چهارم كه روي خط سوم طبق شكل جاي مي گيرد سي نام دارد.

سيم دوم : آزاد لا_انگشت اول كه روي خط اول طبق شكل جاي ميگيرد سي_ انگشت دوم كه چسبيده به خط اول طبق شكل جاي مي گيرد دو_ انگشت سوم كه روي خط دوم طبق شكل جاي مي گيرد ر_انگشت چهارم كه روي خط سوم طبق شكل جاي مي گيرد مي نام دارد.

سيم سوم : آزاد ر_انگشت اول كه روي خط اول طبق شكل جاي ميگيرد مي_ انگشت دوم كه چسبيده به خط اول طبق شكل جاي مي گيرد فا_ انگشت سوم كه روي خط دوم طبق شكل جاي مي گيردسل_انگشت چهارم كه روي خط سوم طبق شكل جاي مي گيرد لا نام دارد.

سيم چهارم : آزاد سل_انگشت اول كه روي خط اول طبق شكل جاي ميگيرد لا_ انگشت دوم كه چسبيده به خط اول طبق شكل جاي مي گيرد سي_ انگشت سوم كه روي خط دوم طبق شكل جاي مي گيرددو_انگشت چهارم كه روي خط سوم طبق شكل جاي مي گيرد ر نام دارد.

حال كه نيك آموختيد انگشت گذاري را، شروع كنيد به نواختن. آرام بنوازيد و تنها روي يك سيم.حداكثر تلاشتان را در جهت زياد بلند نشدن بازوي راست هنگام آرشه كشي مبذول بفرماييد.

پا ضرب

آرشه خط خطي شده تان را برداريد و به آرامي شرو ع به نوازش كنيد،  چه نوازشي ؟ ساعتي درشت هيكل روبروتان باشد و16 ثانيه وقت براي خود در نظر بگيريد وسپس به هر قسمت آرشه 4 ثانيه اختصاص دهيد.هم آرشه راست وهم آرشه چپ را تمرين كنيد.اين زما نرا مي توانيد تغيير دهيد.همچنين تنها 4 قسمت آرشه را تمرين نكنيد بلكه آن را به دو قسم تو سه قسمت نيز تقسيم بنماييد. ايست بنماييد! ايست بنماييد! پا ضرب فراموشمان شد، قبل از شروع آرشه كشي پاي راستتان بالا باشد و با شرو ع آرشه كشي پايين بيايد و سپس تا به برچسب سفيد يا سپيد رسيديد پابزنيد.مراقب بازوان خود باشيد.همچنين دقت در درست گرفتن آرشه را سرلوحه ي زندگاني تان قرار دهيد.

پايان نامه ي تاريخچه ي آموزش ويولن و ويولونيست هاي بزرگ/مهتاب حسنخاني/ماهنامه ي هنر موسيقي شماره 52 

كتاب آموزش خلاقيت موسيقي/حامد امرايي/كانون فرهنگي آموزش 

كتاب روش آموزش ويولن 1/ماتي يو كريك بوم

ويولونيست ايراني