آموزش اديت در ويولن

ويولن، سازي با توانمندي هاي بسيار در زمينه اجراي موسيقي است و اين موضوع حاصل از امكاناتي است كه پيش از هر عاملي، ساز با ويژگي هاي منحصر به فرد خود در زمينه طراحي و ساخت و نيز اصلاحات انجام گرفته بر روي آن در طي چند قرن، در اختيار نوازندگان و آهنگسازان قرار داده است و هنرمندان با بهره گيري از اين خصوصيات، تكنيك هاي مختلف نوازندگي اين ساز را ابداع كرده و آن را پرورش داده اند.

ميزان هاي شماره ۹۸ تا ۱۰۱ از موومان اول كنسرتو ويولن برامس، مشتمل بر چهار جمله مشابه در بخش ويولن تكنواز است كه اين جملات پيوند زننده پاساژ آغازين تكنواز به هنگام ورود به اركستر به جملات سكستوله (Se xtole) سه سيمه سوليست مي باشد. هر چند اين جملات از لحاظ شنيداري القا كننده فضايي همانند و تكرار شونده هستند و الگوي فواصل موسيقايي نت هاي هر جمله مشابه ديگر جملات است و نيز هر جمله با آكوردي خاتمه مي يابد، اما از ديدگاه اجرايي پيچيدگي در بخش دانش آرشه و انگشت گذاري در ويولن (Violin Fingering و يا اديت) بر ميزان دشواري اين پاساژ مي افزايد.

راهكار انگشت گذاري مبتني بر اصل تغيير پوزيسيون ها بر اساس حداقل جابجايي طولي بر روي گريف را در اجراي اين جمله پيشنهاد مي دهم. پيش از بررسي موضوع انگشت گذاري هفت دسته جمله سه نتي سه لا چنگ (از لا بكار تا مي بمل)، پرداختن به انگشت گذاري سه جمله شامل تريوله هاي رابط الزامي مي باشد.

براي اجراي دسته- جمله سوم، اولين انتخاب نواختن چهار نت متوالي “سي بكار، دو بكار، ر بكار، مي بمل” در پوزيسيون چهارم و سپس انتقال به پوزيسيون هشتم براي اجراي نت فا ديز مي باشد كه در اينجا نيز مي توان همين توالي انگشت گذاري را انتخاب نمود، يعني اجراي فا ديز، سل بكار، سي بكار، دو بكار با انگشتان اول تا چهارم (تصوير شماره چهار).

در نگاه اول، با توجه به سهولت و سرعت بالاي انگشت گذاري (به شكل جا افتاده ي انگشت اول تا چهارم)، اديت فوق بي نقص مي نمايد. اما نكته قابل توجه اول، پرش صدايي بزرگ اين جمله در تغيير انگشت چهارم پوزيسيون چهارم (نت ر بكار) به انگشت اول پوزيسيون هشتم (نت فا ديز) مي باشد.

ر-۳: گاهي براي پرش از پوزيسيون اول به پوزيسيون هاي بالاتر و يا برعكس، از نواختن نت هاي مذكور به شكل سيم آزاد استفاده مي كنيم.

در اين حالت استفاده از سيم آزاد، امكان رهايي و پرش دست چپ از پوزيسيوني كه نوازنده مشغول نواختن در آن است را به او مي دهد. (نمونه-۷: بتهوون- كنسرتو ويلن اپوس۶۱)

ر-۴: همينطور در اجراي پيتسيكاتوهاي متوالي دست چپ نيز، مي توان با اجراي نتهاي:( مي- لا- ر)، به شكل پيتسيكاتوي سيم آزاد دست چپ، امكان رهايي و پرش دست چپ نوازنده را از پوزيسيوني كه در آن مشغول اجراي اين تكنيك است ، فراهم آورد.

الف- مقدمه :
اديت در ويولن، مهمترين و پيچيده ترين شاخه از دانش هاي هنر نوازندگي اين ساز است كه هنرمندان درسطوح مختلف نوازندگي اين ساز بطور مستقيم با آن سر و كار دارند. اهميت اين دانش از آنجاست كه براي نواختن هر اثر تصنيف شده براي اين ساز، نيازمند استفاده ازآن هستيم.